De taal van een ander is ook mijn taal

Ik spring geen gat in de lucht als Nederland of België scoort. Als het een mooi doelpunt is, zal ik mijn goedkeuring niet wegsteken maar niet door als een wildeman in het rond te springen. Als ik dan zie hoe sommige 'echte' supporters zich toetakelen en wat ze allemaal uithalen om een goal, laat staan een overwinning te vieren, dan frons ik af en toe de wenkbrauwen. En toch is er iets dat ons bindt: we kijken allemaal graag naar dit voetbal, op welke manier dan ook. Zo gaat dat ook met taal. Je moet door de uiterlijke verschillen heen kunnen kijken naar wat je verbindt.

Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Dat is een oud spreekwoord. Er wordt niet bij gezegd of die vogeltjes elkaar verstaan, maar ik vermoed dat het paniekerige kakelen van een kip die achternagezeten wordt door een vos, ook door de merel en de reiger wordt begrepen. Ook mensen spreken verschillende talen, en zelfs binnen het Nederlands hebben we zo onze eigen manier om ons te uiten. De ene houdt zich keurig aan de regeltjes, de uitspraak en de etiquette, de ander flapt er maar wat uit. En toch, als je een beetje moeite doet, begrijpen we elkaar.

Het enthousiasme voor taal aanwakkeren, zie ik als een van de belangrijke taken van de Taalunie.

In deze editie van Taalunie:Bericht leggen we ons oor te luisteren bij heel verschillende taalgebruikers. De Antwerpse rapster Slongs Dievanongs is een overtuigde dialectspreekster, maar tegelijk een vurige fan van de bijna vergeten auteur Lode Zielens. De Rotterdamse hoogleraar en politicus Wim Couwenberg ziet in het ABN een onmisbaar element van onze cultuur en identiteit. De meertalige leerlingen op verschillende scholen die we bezochten, hanteren taal enerzijds als een manier om met elkaar om te gaan, anderzijds als een wijze om zich te manifesteren.

Kunnen die uiteenlopende visies met elkaar verzoend worden? Pessimisten denken van niet. Ik ben ervan overtuigd dat het wel kan. Als we, zoals in het voetbalstadion, ons niet blind staren op wat ons scheidt, maar enthousiast worden over wat ons verbindt. Het enthousiasme voor taal aanwakkeren, zie ik als een van de belangrijke taken van de Taalunie.