In dit nummer van Taalunie:Bericht schrijft de Vlaamse auteur Margot Vanderstraeten dat haar moedertaal, het Nederlands van het Zuiden, overschaduwd wordt door ‘haar machtige en autoritaire variant in het Noorden.’ Ze vindt dat vooral jammer omdat het Nederlands van de Belgen ‘onze gezamenlijke taal, het Nederlands, zo veel rijker en gevarieerder’ kan maken.

De Russische Katia Bobyleva en Ivoriaan Sylvain Kragbe voeden hun kinderen niet twee- maar drietalig op. Om de taalgrenzen te overbruggen praat het koppel Nederlands met elkaar. 

We legden de vraag voor aan drie moeders in meertalige gezinnen. Voor hen was tweetalig opvoeden geen keuze, geen onderwerp van discussie, maar een evidentie. Gewoonweg omdat een van de ouders Nederlandstalig is, en de andere anderstalig. En omdat beide culturen even belangrijk zijn.

Naar eigen zeggen las ze al voordat ze het leerde en schreef ze al voordat ze kon schrijven. Als tiener wordt de van oorsprong Vlaamse Neske Beks verliefd op Amsterdam en besluit er te gaan wonen. Nu, ruim twee decennia later, is de liefde voor de stad misschien iets bekoeld, maar de passie voor taal nog lang niet. Als verhalenverteller gaat ze dagelijks op zoek naar wat verteld mag worden. In april debuteerde ze met haar roman 'De Kleenex Kronieken' en vanaf 24 oktober toert ze mee met Ken je buren door Vlaanderen en Nederland. 

Heeft de internationale literaire wereld de Hollandse bodem ontdekt als inspiratiebron? Van een kus in het achterhuis tot een gestolen Nederlands topschilderij - de voorbeelden van recente buitenlandse romans die zich afspelen in Nederland lijken zich op te stapelen.

Talen bewegen mee met hun tijd en met de mensen die ze spreken. Ook het Nederlands! Dagelijks zien nieuwe woorden en begrippen het licht. Kent u deze al?

'Inspireer me dan ook niet zo! Jij zit mij de hele tijd te inspireren! Goed gedaan Mike! Leuk bedacht! Leuk gecomponeerd!' 

'Nu sta jij mij toch weer de hemel in te prijzen?!'

'Dat heb jij verdie-hiend!'

Dat Surinamers woorden hebben als buitenvrouw, schaafijs en doekoe is inmiddels wel bekend (*), maar ook op grammaticaal gebied wijkt het Surinaams-Nederlands af van het Standaardnederlands. “Vóór je haar is grijs, ga ik chef worden!”. 

Presentator Frits Spits vierde vorig jaar zijn veertigjarig jubileum op de radio, maar neemt nog geen afscheid van het vak. In het programma De Taalstaat bij de Nederlandse Radio 1 deelt hij zijn liefde voor de taal. Hoewel hij zijn loopbaan ooit begon als leraar Nederlands wil hij de luisteraar niet voorschrijven hoe het moet. Laten zien wat er met taal allemaal mogelijk is, daar gaat het hem om.

Namen van landen schrijven we met een hoofdletter: China, Griekenland, Italië. Ook De namen van de inwoners van die landen krijgen een hoofdletter: Chinees, Griek, Italiaan. Op het moment dat het niet meer om de inwonersnaam gaat, verdwijnt de hoofdletter echter. Dat geldt bijvoorbeeld voor chinees, griek en italiaan als aanduidingen van restaurants. ‘De Chinees op de Grote Markt’ gaat over een persoon, ‘de chinees op de Grote Markt’ gaat over een restaurant.